ชอบผู้ชายแบบไหนกันคะ...

ชอบผู้ชายแบบไหนกันคะ...

บอร์ด ความรัก,ชอบผู้ชายแบบไหนกันคะ ประสบการณ์ช.. โพสท์โดย 0616845402ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง..♥ ♥มีเพื่อนต่างเพศอยู่คู่หนึ่ง เป็นเพื่อนที่รักกันมากฝ่ายชายจะเดินไปส่งฝ่ายหญิงที่บ้านเสมอทุกวันเวลาผ่านไป จนทั้งสองอยู่มหาวิทยาลัย ฝ่ายหญิงเริ่มไปแอบชอบ ผู้ชายคนนึง และได้ถามเพื่อนชายว่า"นี่ เธอ ว่า เค้าเหมาะกับเราไหม""เค้าก็ หล่อดีนะ นิสัยก็ดีด้วย ""เหรอ! อืม อยากให้เค้ามานั่งอยู่ข้างๆ เราจังเลยเนอะ"ต่อมาไม่นาน หญิงสาวก็ได้เป็นแฟน กับผู้ชายคนนั้นจริงๆวันนึงหญิงสาวบอกกับ เพื่อนชายของตนว่า"นี่ เธอ ไม่ต้องมาส่งเราทุกวันแล้วแหละ ตอนนี้เค้าจะมาส่งเราแล้วเราไม่อยากให้ เค้าเข้าใจ ผิดน่ะ""อืม" ฝ่าย ชายตอบรับ และเขาก็ไม่ได้ไปส่งหญิงสาวอีกต่อมาหญิงสาวเกิดทะเลาะกับแฟน ของตนจึงมาปรึกษาเพื่อนชาย ว่า"เธอ! เดี๋ยวนี้เขาไม่ค่อยสนใจเราเลยแหละ เธอว่า... เราจะทำอย่างไร ดีหล่ะ!""ก็เธอ ยังรักเค้าอยู่หรือป่าวล่ะ"   ฝ่ายชายถาม"ก้อรักสิ และก็รักมากด้วย""ถ้าอย่างนั้น ก็มอบความรักให้เขาต่อไปสิ ก็เธอรักเค้านี่หน่า""อืม ม"   หญิงสาวทำตามคำแนะนำของเพื่อนชายหลังจากนั้น ... วันหนึ่ง ระหว่างที่เพื่อนชายหนุ่ม เดินกลับบ้าน เค้าเห็นหญิงสาวนั่งร้องไห้อยู่ข้างทาง"เธอ เป็น อะไรน่ะ ทำไมถึงร้องไห้ มีอะไรให้เราช่วยไหม""เค้าไม่ รักเราเลยหล่ะ เขาเปลี่ยนไป เดี๋ยวนี้เขาไม่เคยมาส่งเรา ที่บ้านเลย""แล้วเราจะ ช่วยอะไรเธอได้บ้างล่ะ""ช่วยอยู่ กับเราซักพักได้ไหม?"  หญิงสาวร้องขอ"ก็ได้สิทำไมจะไม่ได้ล่ะ"ทั้งสองได้นั่งอยู่ด้วยกัน โดยไม่พูดจาอะไรกันเลยในที่สุดหญิงสาวก็เอ่ย ขึ้นมาว่า"เราควรจะ ทำอย่างไรดี เธอจะช่วยบอกเราได้ไหมว่าเราควรจะทำอย่างไรดี" "เธอยังรัก..เขาอยู่หรือป่าวหล่ะ""รักสิ เรา รักเค้ามากเลย""แต่เค้า ไม่รักเราเลยนี่หน่า" หญิงสาวร้องไห้โฮ"แต่เธอก็รัก..เขาไม่ใช่เหรอ"และชายหนุ่มก็ไปส่งหญิงสาว ที่บ้านอย่างที่เคยทำมาแต่ก่อน"ถ้า เมื่อไหร่...ก็ตามที่เธออยากให้เรามาส่งเธอที่บ้าน อย่าลืมเรียกเรา นะ""อืม" และ หญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไปต่อมาวันหนึ่งชายหนุ่มได้ รับโทรศัพท์จากหญิงสาว"เราไม่ไหวแล้ว ช่วยมารับเราที"  เสียงของหญิงสาวดูช่าง อ่อนล้า และหมดกำลังเธอกำลังร้องไห้อย่างฟูมฟายอยู่ ชายหนุ่มได้ไปหาเธอและพาเธอมาส่งบ้านเธอยังคงถามชายหนุ่มนั้น เหมือนที่เคยถามมา ..."เราจะทำอย่างไรต่อไปดีเราไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว..ดูยังไง ๆ เขาก็เหมือนไม่ได้รักเราเลย""แล้วเธอเลิก รักเค้าแล้วเหรอ""ป่าว! เรา ยังรักเค้ามาก เรายังรักเขาอยู่เหมือนเดิม""งั้นก็ เหมือนที่เราเคยพูดไว้จงรักเขาต่อไป..แม้มันจะเจ็บบ้างก็ตามเพราะมันไม่สำคัญหรอกว่าเขาจะรักเธอไหม..? แต่ถ้าเธอยังรักเขา เธอก็คงทำได้แค่เพียงรักเขา...และจงรักเขาให้มากกว่าเดิมเพื่อแสดงให้เขารู้ว่าเธอรักเขามาก และก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงมีแต่เพิ่มมากขึ้น""อืม"แล้วหญิงสาวก็เดินขึ้นบ้านไป และในที่สุดวันที่เธอเรียนจบก็มาถึง เพื่อนชายหนุ่มของเธอมาแสดงความยินดีกับเธอ เธอรู้สึกแปลกใจมาก ที่เพื่อนชายหนุ่มของเธอ ยังเรียนไม่จบเธอถามเขาว่า ทำไม..?ชายหนุ่มตอบว่า เขาขี้ เกียจไปหน่อยทำให้เขาต้องเรียนซ้ำวิชา หนึ่งจึงยังเรียนไม่จบหญิง สาวแปลกใจ เพราะตลอดมา ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนขยันแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรต่อ..และต่อมาไม่นานแฟนของหญิงสาว ก็ได้มาขอเธอแต่งงานเนื่องด้วยเห็นถึงความรักที่หญิงสาวมีให้หญิงสาวจึงได้ไปชวนเพื่อนชาย เพื่อให้มางานแต่งของเธอ"เราไม่ว่างจริงๆ เราติดธุระน่ะ! ขอโทษด้วยนะ"เพื่อนชายตอบเธอด้วยน้ำ เสียงแผ่วเบาหญิงสาวโกรธและเสียใจที่ เพื่อนชายไม่ยอมมางานแต่ง จึงวางหูกระแทกไป แต่หญิงสาวก็ต้องประหลาดใจ เมื่อวันที่เธอแต่งงาน ชายหนุ่มได้มาปรากฎตัวก่อนที่งาน แต่งจะจบลง"ยินดีด้วย นะ เรามาแล้วล่ะ"หญิงสาวดีใจมากที่เห็นเพื่อนชายของเธอมาถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตามเธอรู้สึกมีความสุขมาก ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาไม่ได้ และเพื่อนชายก็พูดว่า เธอมีอะไรให้เราช่วยไหม..?ยิ่งทำให้เธอร้องไห้หนักกว่าเดิม.............................ต่อมาหญิงสาวก็มีความสุข กับชีวิตแต่งงานของเธอจนไม่มีเวลาได้ติดต่อกับเพื่อนชายอีกเลย จนวันหนึ่งหญิงสาวได้ ทะเลาะกับสามีของตนหญิงสาวไม่รู้จะไปปรึกษาใคร จึงนึกถึงเพื่อนชายขึ้นมาแม้ว่าหญิงสาวจะโทรไปหาเท่าไหร่?ก็ไม่สามารถติดต่อกับชายหนุ่มคนนั้นได้เลยเขาจึงโทรไปหาเพื่อนของชายหนุ่มคนนั้น เพื่อนของชายหนุ่มเล่า ว่า ชายหนุ่มเป็นโรคร้าย เขาไม่สามารถไปไหนได้ตอนนี้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล... มาร่วมหลายเดือนแล้วหญิงสาวตกใจมาก ถามว่า..เขาเป็นอะไร?เพื่อนชายหนุ่มบอกว่า อาการเขากำเริบ เพราะวันที่ชายหนุ่มต้องมาผ่าตัดชายหนุ่มดัน ...หายตัว ไปเฉย ๆ โดยไม่มีใครรุ้และเพื่อนของชายหนุ่ม ก็ยังบอกอีก ว่า ..."มันเป็นนิสัยเสียของมันหน่ะมันชอบหายตัวไปไหนก็ไม่รู้ ในช่วงเวลาสำคัญๆคราวที่แล้วตอนสอบไล่ มันก็หายตัวไปจากห้องสอบเฉยเลย"ไม่รู้มันหายไปไหน..ถามใคร ก็ไม่มีใครรู้หญิงสาวตกใจมาก เลยขอที่อยู่ของโรงพยาบาลที่ชายหนุ่มรักษาตัวหญิงสาวไปเยี่ยมชายหนุ่ม ที่โรงพยาบาล เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้อง ตกใจ ! ชายหนุ่มที่เคยดูแข็งแรง กับผอมซูบ ไม่มี แรงเมื่อชายหนุ่มเห็นเธอก็ดีใจ ทักทาย เธอเป็นการใหญ่"เป็นอย่าง ไรมั่ง ไม่เจอกันตั้งนานเลยน่ะ"หญิงสาวนิ่งเงียบซักพัก น้ำตาหญิงสาวก็ไหลออกมา"อ้าวร้อง ไห้ทำไมหล่ะ เธอหน่ะ ไปทะเลาะกับแฟนมาอีกแล้วเหรอจะให้เราช่วยอะไรไหม...? แต่เราก็คงจะแนะนำเธอ ได้เหมือนเดิมนะ"หญิงสาวเข้าไปหาชายหนุ่ม แล้วก็บอกกับชายหนุ่มว่า วันที่เธอ มารับเราเป็นวันสอบไล่เธอใช่ไหม..?"ชายหนุ่มทำหน้าตกใจและไม่กล้าพูดอะไรทั้งสิ้น กลับนิ่งเงียบไปหญิงสาวจึงพูด ต่อ..."และวันที่ เธอต้องผ่าตัดใหญ่ เธอกลับมางานแต่งงานของเราใช่ไหม..?" ชายหนุ่มไม่รู้จะพูดอะไร อีกแล้ว กลับนิ่งเงียบกว่าเดิมหญิงสาวเข้าไปกอดชายหนุ่ม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ"ตลอดเวลา เรารักแต่คนอื่นมองแต่คนอื่นเรากลับไม่รู้เลยว่าเธอรักเรามากแค่ ไหนเรารู้สึกเสียใจจริงๆ ที่ ไม่ได้รักเธอมากกว่านี้" ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มแล้วก็บอกกับหญิงสาวด้วยเสียงอันแผ่วเบาว่า"เราบอกเธอ แล้วไง..ถ้าเรารักใครสักคน เราก็ต้องรักเขาให้มากๆและมากขึ้นกว่าเดิมมันไม่สำคัญหรอก..ว่าเขาจะรักเราหรือไม่ มันสำคัญแค่เพียงว่า..เรายังรักเธออยู่หรือเปล่าแค่เราสามารถช่วยเธอได้ นั่นมันก็เป็นความสุขของเราแล้วต่อให้เราจะเจ็บสักแค่ไหน..เราก็ยังรักเธอต่อไปและไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลง..หญิงสาวรู้สึกเสียใจมาก นั่งร้องไห้โฮ...อยู่ที่ตักของชายหนุ่ม ชายหนุ่มจึงพูด... ขึ้น ว่า"ถ้าเราหาย เมื่อไหร่... เราจะไปส่งเธอที่บ้านอีกนะ "  โหวต Poll: (โหวตไม่ลับ)ชอบผู้ชายแบบไหนกันคะ...ผู้ชายแสนดี0ผู้ชายหน้าตาดี0ผู้ชายรำ่รวย1ผู้ชายเจ้าชู้0ผู้ชายมีซิกแพ็ก2ผู้ชายมีอำนาจ0ดูว่าใครโหวตอะไรบ้างหากต้องการโหวต Poll, กรุณา Login เข้าสู่ระบบ ก่อนค่ะ